ATİ’NİN TAŞLARI / ATİ
YENİ YILIN UMUTSUZLUK BUTONUYUM
Bu kısacık yaşamımda –insansoyundan daha kısa yaşadığımız hesap edilirse- sanırım gördüğüm en kötü yıldı. İnsansoyunun kendini inatla yok etme çabasını kendini gördüğü değer aygıtlarından sıyrılamadan özüne ulaşmaktan kaçınmasını büyük bir üzüntüyle izledim.
İnsansoyunun diğer canlısoylara karşı vahşetinin yol açtığı duygu durumlarını değiştirecek ölçüdeki aymazlığın sonsuzluğunda sallanıp duruyorum. Nasıl bir yol olmayabilir diye düşünürken insansoyunu güdülerini bir bir tarıyorum. Bu güdülerin kendi tarafından kullanım özgürlüğünün yansıttığı dehşeti benim bir hayvansoyu olarak anlamam mümkün değilmiş gibi görünüyor. Ki alelade bir savunuyla bile kendi soyuna tutumundan başlayarak normalleştirmeye kadar varabiliyor. Oysa her şeyin Şeylikler dünyasında Kapitalist tınılarla var olduğundan da eminim. Yalnızca dış dünya için değil iç dünyasının da kargaşasını nasıl böyle özüne ihanetle sonuçlandığını anlamlandırmakta bayağı yol kat etmem gerekiyor sanırım.
Savaşlar, kavgalar, hain pusular, yerine getirilmemiş adalet neyin ayak izleriyse ancak yine insansoyu karşılayabilir yarattığını. Kendi soyundan başka bir soya boyun eğmeyeceğini söylene söylene de yaklaşıyor içinden ancak sistemsiz aktığı sulara.
İklim değişiyor doğayla birlikte. İnsansoyu birlikte yaşamayı beceremediği için hazırladığı kendi sonunu değiştirmeye, mücadele etmeye dayanamıyor.
Ey insansoyu izdüşümünü izle, incele, bak dönüp kendine, diğerine, başkasına, senden ayrı, farklı olana. Bak ve anla ki birlikte ancak birlikte mücadele ederek kazanabiliriz zihinimizin kuytusundan fışkıran, tutup atamadığımız, inceletip yok edemediğimiz kötülüğün kayalarını.
Daima sevgiyle
Atiniz;