Bülent Gökgöl ve Hasan Hüseyin Gündüzalp için

elverişli bir eğim değil eğildiğiniz

tanrının yaşadığı yaşamdışılık

safi uçurum ve fakat

aslından ayrılınca müsvedde mi  olunuyor orda

ışık mısınız likit misiniz

bir bildiğim rest çekip oyunu bitirdiğiniz

dünya konuğu da olsak

maharet mi onca uzağa gitmek

geçkin ve haylaz iki kardeş çocuk

hanginiz unuttu annelerin erken dön tembihini

hanginiz bıraktı acının dudağına o kırık ıslığı

dokunsan doluksuyor şu buzul şubat bile

daim mağrur durmak imkansız

anımsanan her ana burulmanın mağduruyum

küllenir yerden olsa neyseydi

sibirya’ya sokulsam da soğumayan yerden tutuşturdunuz

tele pervan mızrap da bilsin havar eden havari de

incelik hürmetine sadağından sarkmıyor iyiliğin çatısı

sağanak sağan eller delicoş delili değil mi bunun

yahut kuşlar içsin için işlek gözlerini susan çocuklar

fesat aklım almıyor sizinki alır mıydı bilmem

nasıl bir hakimiyete sahipti de

öd koparan güzellik bir düğmeye ram olurdu

erguvanlar menekşeler şebboylar

öyle çılgın bir tekerrür ki

yakamoz hışırdasa amentünün aşk olduğu aşikâr

aşk ki müridi bir en eski tarikat

sathın altına saklanabilen kor külhan

yalnız yalın bir yanlışlıktır söylenegelen

hasbihal edebilseydik eğer

biricik meseleydi elbet

düşle gerçeğin uzlaşmaz mesafesi

Coşça kal, sayfa 68-69, Mühür Kitaplığı, 2019.