İkimiz

başka evlerin saksılarında çürüyen  bitkileriz

Güneşi görmeyen toprak yuttu ayaklarımızı

Yarım kalmışlığın mahcubiyeti

yakası iliklenmeyen pişmanlıklar

asılı boynumuzda

Karanlığın lanetlediği  ölüleriz

Tabuta çakılan çividen merhamet beklenmez

Senin göğsünde öptüm

yazgımın kanlı çarmıhını

Cenneti satanlar bile

dergahına almaz bizi

Eyyy benim cüzzamlı gecem

sancılı sabahlarım

Hangi rüyada dağıldı saçların

Aramızda bekareti bozulmayan sır

yüz yıllık susku

Yattığın sunaklarda

adımın karşılığını bulamazsın

Say ki

Kutsal gecelerde

Kuş tüyü yataklarda

benimle yatmadın

Seccadeni bir kez olsun

hazzın vuslatına satmadın

Peygamber tesbihi elinde

kıbleni hiç şaşmadın

Rakib ile Atid’i

hiç mi hesaba katmadın

Oysa

aşk dudağına kutsanmış şarabı sürmüşse

İnsan rayından çıkmalıydı

Gece karanlığından soyunmalı

Terin kanıma akmalıydı

Ayıplar ayıpsız

Günahlar zincirinden kurtulmalıydı

Cennetin duvarları yıkılmalı

Cehennemin ateşi aşkla yıkanmalıydı

Kör makaslarla  saçımı kestiler

Üç kez

utancım gizlensin diye

Üç kez eksildim

Yüzüme vurdular çirkinliğimi

Yaşlandı zaman

Ten çürüdü

Hele az yaklaş

bak

kaburgamın çatlağından sızıyor

Mecdelli Meryem’in gözyaşları