Lütfen ışığı açık bırakın!

Koyu lacivert bir denizde sürükledim aynadaki saçımı

Oturdum karşıma-Yedi kalbimi Tantalos

Dejavu hep rüyalarım. Uyandığımda ametistten bir taştım

Ve altımdaydı cam kırıkları. Devriliyordu gökyüzü bahçesine yılanların

Son borazan öttü yüzeyimde. Bir meleğin gümüşten parlak teninde

kararttım güneşi. Yürüdüm derimin gemisinde, kızıydı Athena’nın İstanbul Boğazı

Saatler eş zamanlı geometri. Oyuncak bir ölü yanağımdaki etten ağrı

Lütfen kapatmayın ışıkları!

Yatağımın ucunda geçiyor sırattan 1 yaşım. Durmadan trompet çalıyor atı Yehuda’nın

Bir tacir satıyor fotoğrafımı. Giyindim, tuvalden ruhuma akan boyaları

Çürüyor menekşeler formol eriyikte. Yaprakları linçliyor son mamutunu ormanın

Öğrendik ilkelliği. Bu yüzden evirilmiyor acımız vaktine şafağın

Bulanık bir an… Kovaladığım maske ilik atıyor plastik gövdeme

Sallanıyor öfkeli meczup gölgem. Bulanık zaman…

Eğilmişim ve kundaklıyorum yüzümü. Öklit’in camdan yansıyan kadavrasında…

Korkuyorum, lütfen ışığı açık bırakın!