Cesar Vallejo, 16 Mart 1892 de Peru’nun Santiage de Chuvo kentinde, çok yoksul bir ailenin on birinci çocuğu olarak dünyaya gelir. Çocukluğu, Peru’nun 3000 metre yüksekliğindeki And Dağları’nda yoksulluk içinde geçer. Madencilerin ve şeker kamışı işçilerinin kölelik koşullarında sürdürdüğü yaşama tanık olur. İlk kitabı Kara Haberciler (Los heraldos negros) !919’da, ikinci kitabı Trilce 1922’de yayınlanır. Yarım kalan üniversite eğitimi ve cezaevi süreci sonrasında Fransa’ya gider. Şiirlerinde kaotik ve kaygı veren dünyanın izleri görülür. Şairin karamsar, endişeli duygu dünyası gözden kaçmaz. Ama bu karamsarlık onu mücadele etmekten alıkoymaz. Çağının insanlık dramlarına kayıtsız kalamaz ve İspanya İç Savaşı’na katılır. Bu dönemde çeşitli makaleler, birkaç tiyatro oyunu ve bir roman yazar. Bazı şiirleri ölümünden sonra eşi tarafından İnsan Şiirleri ve İspanya, Bu Kadehi Benden Al adı altında yayınlandı. Sonbaharda, yağmurlu bir perşembe günü ölmeyi düşleyen şair, ilkbaharda 15 Nisan 1938 tarihinde perşembe değil ama yağmurlu bir cuma günü Paris’te hayata veda eder.

      Beyaz Taş üstünde Siyah Taş (Piedra negra sobre una piedra blanca) şiiri, César Vallejo’nun en güzel şiirlerinden biridir. Perulu şair bu şiirini sürgünde olduğu Paris’te kaleme almıştır.

BEYAZ TAŞ ÜSTÜNDE SİYAH TAŞ

Paris’te öleceğim, sağanak yağmurda

Zaten bende anısı olan bir günde

Paris’te öleceğim  – bundan kaçış yok-

Belki bir Perşembe, bugünkü gibi, sonbaharda.

Perşembe olacak, zira bugün Perşembe, yazarken

bu dizeleri, kol kemiklerim

hiç bu kadar acı vermemişti

onca yoldan sonra yalnız görmek kendimi.

Cesar Vallejo öldü, dövmüşler onu

Hiç kimseye hiçbir şey yapmamışken

Vurmuşlar ona sertçe bir sopayla

Üstelik bir halatla; buna tanıktır

Perşembe günleri ve kol kemikleri,

Yalnızlık, yağmur, yollar…