sus bir ömür yaşadığını
serçe kanadı uzunluğunda ömrünün
kutsasın seni yüce halkın azizleri ve çingeneleri
ciğerlerinde o yağmur bulutlarının sisi
ve boynunun yumrusu kömür
hiçbir su bölünmedi benim bölündüğüm kadar
hiçbir zangoç bu denli hızlı çalmadı
ben uzak kilisenin çanı
sus meryem, yılan gibi kıvrandığında zaman
duaların hangi yöne savrulacak
kim kıracak bahçenin dalını
kimi boğacak o yarılan deniz
ben uzak kilisenin çanı
çevreleyen haresi gözlerinin ve isa’nın akmayan kanı
şimdi bu eski ahidi yoklarken olmayan elim
seçilmiş bir isim ver sesime