ateş turuncu, vazoda çiçekler
her nefes alışın
şişiriyordu göğüslerini
seslerimiz perdelere değerken
gözlerimiz gün yüzüne çıkmıştı bile
tanıyorduk birbirimizi

yaşam durmadan anlamsızlaşıp durdu
kucaklarım dolu dolu sen
ayırabildiğim tüm bulaşık makinalarını sana ayırdım
makyajın yoktu, anlamıştım sevincini
aynalar üstüne aynalar

bir sevişme geçti başımızdan
sonra saçların terk etti
ilk başta saçların yok saydı bu evi
saçlarım beyazladı
ben miydim seni seven, bu çaresiz martı
aldı benden hürriyetimi

her şey sabah kadar gerçek bu ayaz
yaz günlerinde
koltukların kahverengi
koltuk altların ıslak
zamana yalvarmaktaydım, neye yarar!
yamalar üstüne yamalar